«Η αδυναμία ολοκληρωτικής ενσωμάτωσης της τηλε – εκπαίδευσης στα δημόσια σχολεία και επαρκούς κατάρτισης των εκπαιδευτικών στις σύγχρονες τεχνολογίες, έχει θέσει νέα εμπόδια στην προσβασιμότητα των μαθητών στην εκπαίδευση και στην ένταξή τους στις κατά περίπτωση κοινωνικές ομάδες.»
Θεσσαλονίκη, 30/04/2020
ΕΡΩΤΗΣΗ
Προς: Την Υπουργό Παιδείας και Θρησκευμάτων Κα Νίκη Κεραμέως
Θέμα: Προσβασιμότητα και ένταξη ΑμεΑ στη νέα πραγματικότητα του δημόσιου εκπαιδευτικού συστήματος.
Αξιότιμη Κα. Υπουργέ.
Είναι γνωστό ότι κατά τη διάρκεια της υγειονομικής κρίσης, τα μέτρα αναχαίτισης της εξάπλωσης του Covid-19 ήταν επιβεβλημένα, σύμφωνα άλλωστε και με τις οδηγίες του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας. Ωστόσο, η κοινωνική αποστασιοποίηση και η παραμονή σε κατ’ οίκον περιορισμό έχει επιφέρει επιπρόσθετα βάρη σε μερίδα του πληθυσμού, η οποία ούτως ή άλλως δοκιμάζεται, λόγω της απουσίας ειδικής μέριμνας από το Κράτος. Τα παιδιά με αυτισμό και ειδικές ανάγκες, καθώς και οι οικογένειές τους, αντιμετωπίζουν σε καθημερινή βάση, σημαντικά εμπόδια στην προσπάθειά τους για πλήρη ένταξή τους στο σχολικό περιβάλλον. Το γεγονός αυτό οφείλεται στην πάγια αδυναμία των αρμόδιων Υπουργείων να λάβουν επαρκή μέτρα για την ουσιαστική εμπέδωση της ενσυναίσθησης, της ισότητας και του σεβασμού προς τις ιδιαιτερότητές τους, τόσο από τους συμμαθητές όσο και από τους εκπαιδευτικούς των παιδιών αυτών.
Τα παιδιά με αυτισμό και ειδικές ανάγκες φοιτούν σε σχολεία χωρίς προσβασιμότητα για μαθητές ΑμεΑ, σε σχολεία που οι εκπαιδευτικοί της παράλληλης στήριξης, φθάνουν, αν φθάσουν, με μήνες καθυστέρησης και οι περισσότεροι απ’ αυτούς χωρίς εξειδίκευση στην ειδική αγωγή. Σε σχολεία που οι εκπαιδευτικοί της γενικής αγωγής δεν έχουν την κατάρτιση σχετικά με το πώς να συμπεριφερθούν σε μαθητές με αυτισμό, με μαθησιακές δυσκολίες, με ΔΕΠΥ κλπ, όπως επίσης δεν γνωρίζουν πως θα παράσχουν πρώτες βοήθειες σε μαθητές σε κρίση επιληψίας. Σε σχολεία που, ενώ οφείλουν να διαθέτουν τμήματα ένταξης, λειτουργούν με πολυπληθή τμήματα διδασκαλίας, χωρίς σχολικούς νοσηλευτές. Πρακτικά αποκλεισμένα από τα μουσικά σχολεία της χώρας, μιας και οι εξετάσεις δεν λαμβάνουν υπόψη τις ιδιαιτερότητες προκειμένου να εισαχθούν σε αυτά οι εν λόγω μαθητές, δεν προβλέπεται κάποιου είδους νομοθετημένη υποστήριξη κατά τη διάρκειά τους, ούτε διατίθεται η στοιχειώδης γνώση από την πλευρά των εξεταστών, για τις περιπτώσεις ατόμων με αυτισμό και ΔΕΠΥ.
Τα παιδιά με αυτισμό και ειδικές ανάγκες, καθώς και οι οικογένειές τους, με αίσθημα κοινωνικής ευθύνης, εφάρμοσαν τα μέτρα κοινωνικής αποστασιοποίησης, που λήφθηκαν για την προστασία όλων μας. Τα παιδιά αυτά, προσπάθησαν να συμμετέχουν στα μαθήματα που πραγματοποιήθηκαν μέσω της εξ αποστάσεως διδασκαλίας, παρ’ όλες τις αντιξοότητες, τις αδυναμίες και τις δυσκολίες που αντιμετώπισε το κάθε παιδί σε προσωπικό επίπεδο, ιδιαίτερα κατά τις πρώτες ημέρες του όλου εγχειρήματος. Ωστόσο, είναι πασιφανές ότι τα μαθήματα αυτά δεν μπορούν από μόνα τους να αντισταθμίσουν τα οφέλη της δια ζώσης διδασκαλίας και της συνεκπαίδευσης των παιδιών και τελικά οδηγούν στη μη ενσωμάτωση και περιθωριοποίησή τους. Παράλληλα, με τη νέα πραγματικότητα στο δημόσιο εκπαιδευτικό σύστημα δεν υπάρχει πρόνοια για διαδραστικότητα σε περιπτώσεις τηλε – εκπαίδευσης μαθητών με προβλήματα όρασης ή και ομιλίας, γεγονός που συνιστά άνιση μεταχείρισή τους.
Σε αντίθεση με τις περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες, η τηλε – εκπαίδευση εισάχθηκε μόλις πρόσφατα στο εκπαιδευτικό μας σύστημα, εξ ανάγκης, σε μία περίοδο όπου το Υπουργείο επιχειρεί να κατευθύνει με συνοπτικές διαδικασίες δασκάλους και καθηγητές στην ηλεκτρονική διδασκαλία. Παρ’ ότι η ηλεκτρονική διδασκαλία είναι απαραίτητη προκειμένου να συνεχιστεί απρόσκοπτα η εκπαιδευτική διαδικασία, μεγάλο ποσοστό εκπαιδευτικών δεν διαθέτει ούτε τη βασική κατάρτιση στο χειρισμό ηλεκτρονικών υπολογιστών, γεγονός που καταδεικνύει με τον πλέον εμφατικό τρόπο την παντελή έλλειψη στρατηγικού σχεδιασμού για τον εκσυγχρονισμό της δημόσιας εκπαίδευσης και τη χρήση σύγχρονων τεχνολογιών για όλους.
Η αδυναμία ολοκληρωτικής ενσωμάτωσης της τηλε – εκπαίδευσης στα δημόσια σχολεία και επαρκούς κατάρτισης των εκπαιδευτικών στις σύγχρονες τεχνολογίες, έχει θέσει νέα εμπόδια στην προσβασιμότητα των μαθητών στην εκπαίδευση και στην ένταξή τους στις κατά περίπτωση κοινωνικές ομάδες. Εν όψει και της ψήφισης ακόμα ενός νομοσχεδίου που αφορά στο εκπαιδευτικό μας σύστημα, η εφαρμογή της τηλε – εκπαίδευσης καθιερώνεται, χωρίς πρώτα να έχουν αντιμετωπιστεί επαρκώς τα ζητήματα που αφορούν στην ανεπάρκεια του δημόσιου εκπαιδευτικού συστήματος να παράσχει πρόσβαση και τελικά να εντάξει τα ΑμεΑ στο σχολικό περιβάλλον. Η ενίσχυση του δημόσιου εκπαιδευτικού συστήματος με προσλήψεις εξειδικευμένου προσωπικού (λογοθεραπευτές, ψυχολόγους, νοσηλευτές, κοινωνικούς λειτουργούς κλπ) φαντάζει άπιαστο όνειρο, ενώ δεν έχουν εξασφαλιστεί μέχρι σήμερα οι ίσες ευκαιρίες στην εκπαίδευση για μαθητές με περιορισμένη οικονομική δυνατότητα. Τα ζητήματα που αφορούν στην ασφάλεια των προσωπικών δεδομένων των μαθητών καθώς και στην επαρκή κατάρτιση των εκπαιδευτικών στις σύγχρονες τεχνολογίες οφείλουν να αντιμετωπιστούν ταυτόχρονα με τις υπόλοιπες αδυναμίες του εκπαιδευτικού μας συστήματος.
Μετά τα παραπάνω,
Ερωτάται η Υπουργός:
- Με ποιους τρόπους σκοπεύει το εκπαιδευτικό σύστημα να εντάξει και να ενσωματώσει στους κόλπους του, μαθητές με ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες; Υπάρχει συγκεκριμένο πρόγραμμα προς υλοποίηση, με στόχο την συμπερίληψη και τη συνεκπαίδευση των μαθητών αυτών;
- Ποιο είναι το σχέδιο του Υπουργείου Παιδείας σχετικά με την προσβασιμότητα των σχολείων για μαθητές ΑμεΑ;
- Τι σκοπεύετε να πράξετε σχετικά με τους εκπαιδευτικούς της παράλληλης στήριξης; Υπάρχει η πρόθεση, από πλευράς σας να γίνονται οι τοποθετήσεις αυτών των εκπαιδευτικών από την έναρξη της σχολικής χρονιάς και για όλες τις ώρες που οι μαθητές δικαιούνται; Έχει προβλεφθεί η πρόσληψη εκπαιδευτικών της παράλληλης στήριξης με εξειδίκευση στον τομέα της ειδικής αγωγής;
- Θα υπάρξουν προγράμματα επιμόρφωσης για τους εκπαιδευτικούς της γενικής εκπαίδευσης, όσον αφορά τον τρόπο προσέγγισης και μεταχείρισης των μαθητών με διαγνωσμένες αναπηρίες και διαταραχές, αλλά και στις περιπτώσεις επιληψίας;
- Θα δημιουργηθούν νέα τμήματα ένταξης, με στελέχη ευρέος φάσματος ειδικοτήτων (νοσηλευτές, ψυχολόγοι, λογοθεραπευτές κλπ.), όπου αυτό είναι επιβεβλημένο; Θα υπάρξουν μικρά τμήματα διδασκαλίας στις περιπτώσεις των μαθητών με αυτισμό;
- Με ποιον τρόπο σκοπεύετε να στηρίξετε την πρόσβαση και εισαγωγή των μαθητών με ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες στα Μουσικά Γυμνάσια της χώρας;
Η ερωτώσα Βουλευτής
Κωνσταντίνα Αδάμου
